Brokkenpiloot

31 mei 2019 - San Pedro De Atacama, Chili

Previously on ‘De Wijde Wereld in’: Maar onderweg naar Bariloche sloeg het noodlot toe....


We waren dus net zonder problemen de Argentijnse grens gepasseerd, geen genocides deze keer (*zie het vorige bericht) en slechts een uurtje verwijderd van de bestemming van de dag: Bariloche. We reden een hellende weg omhoog in de buitenbocht, op een nat wegdek na een dag vol regen, toen plots een enorme klap ons opschrikte. Zonder goed te beseffen wat er gebeurde, had ik geen enkele controle meer over het stuur en kwamen we dwars over de weg tot stilstand. De geur van brandstof en wat rook uit de motor deden Eva, meteen uit de auto springen. Ze ging er van uit dat de auto elk moment in de lucht ging vliegen: iets te veel films gekeken misschien? Mijn portier zat volledig verwrongen en geklemd, de auto stond ook scheef, dus was er voor mij iets meer klauterwerk nodig om buiten de schade te kunnen opmeten. Het besef drong pas echt door toen ik de schade zag: de hele weg bezaaid met stukken auto, de voor- en zijkant van de auto fors ingedeukt, de beide wielen aan mijn kant volledig verdraaid en een olievlek over enkele tientallen meters: het was meteen duidelijk dat we ongelooflijk veel geluk hebben gehad om hier volledig ongeschonden uit te komen. De andere auto, die half-frontaal op ons was ingereden, stond 100 m terug rokend tegen onze vangrail geplakt. Nadat duidelijk was dat Eva ongedeerd was (al was haar bril zoek en probeerde ze zo goed en kwaad als kon door 1 glas (dat we wel hadden teruggevonden) het gebeuren waar te nemen) ben ik toch even naar de andere auto gelopen. Het leek me wel erg straf dat er helemaal niemand gewond zou zijn, zeker omdat er nogal wat geschreeuw te horen was op de achterbank.  Gelukkig bleek ook hier wonderwel iedereen in orde: een hele familie met 3 kinderen op de achterband die (net als iedereen) de schrik van hun leven hadden gepakt. Wat die man bezielde om op dit gladde wegdek duidelijk veel te snel te rijden, met zijn 3 kinderen op de achterbank, waardoor hij uit de bocht vloog, blijft voor ons een raadsel. Volgens omstaanders die het zagen gebeuren, reed hij als een wildeman. Na het ongeluk sprak hij ook amper een woord tegen ons, dus we kunnen er alleen maar naar raden.


Bon er volgde het onvermijdelijk wachten op politie, brandweer (een deel van onze auto moest worden opengebroken om onze spullen eruit te krijgen) en sleepdienst. Het was een vreemde ervaring om onverwacht midden op de weg, in de schemering, terwijl de brandweer de autodeuren opensleep, al onze kleren en spullen te verzamelen om in te pakken. 
De politie was erg vriendelijk maar nogal amateuristisch, weinig geïnteresseerd in wat er eigenlijk echt gebeurd was. Van mij werd uiteindelijk een verklaring en alcoholtest afgenomen op mijn eigen verzoek. Van de andere chauffeur (die in fout was), was de verklaring blijkbaar ter plaatse afgenomen en deze bleek in een regel of 3 te zijn neergeklad op een vodje papier. Tja, daarmee moesten we dus proberen bewijzen aan de verzekeringen dat wij rustig aan het cruisen waren op ons deel van de weg, terwijl die gehaaste knaap uit de bocht vloog en ons ramde: onbegonnen werk dus. Gelukkig kregen we veel hulp van het Chileens verhuurbedrijfje en van een erg hulpvaardige hoteleigenares die nog in België had gewoond (en waarbij Eva haar vloeiende Frans kon bovenhalen ;-). 3 dagen bekomen in het nabij gelegen dorpje Villa La Angostura. 3 dagen van veel geregel voor verzekeringen en vervangauto’s. 3 dagen waarbij het meer en meer doordrong hoeveel geluk we hadden gehad, maar waain we de mentale impact van het ongeval toch ook wat moesten verwerken. Maar positieve mensen als we zijn, beslisten we dat 3 dagen luieren genoeg was, en we zetten onze trip verder zoals gepland naar het prachtig gelegen Bariloche (maar deze keer dus met de bus, wachtend op een vervangwagen).

Veel liefs van jullie trotters!

Foto’s

2 Reacties

  1. Eli:
    1 juni 2019
    Wat een zot verhaal! En zijn wij blij dat jullie zoveel geluk gehad hebben!!
    Geniet daar van de tijd met de toeristen ;)
  2. Eline Van Hollebeke:
    5 juni 2019
    Echt zot om het nu ook zo te lezen... Wat een chance dat jullie niets hebben!